ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ…ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΗΣ

 

O εγκέφαλος ενός 80ρη είναι πολύ πιο πρακτικός από ό,τι ενος 50ρη, κατι που οφειλεται στην αλληλεπίδραση αριστερού και δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου η οποια σ αυτην την ηλικια ομαλοποιειται , γεγονός που διευρύνει τις δημιουργικές δυνατότητες του.

Ετσι μεταξυ 60 και 70 ετών βρισκουμε ενδιαφερουσες προσωπικότητες που μόλις ξεκίνησαν τις δημιουργικές τους δραστηριότητες.

Εννοειται πως ο εγκέφαλος ενος 70ρη δεν είναι γρήγορος όσο ήταν πριν 10 χρονια. Ωστόσο, διαθετει ευελιξία. Επομένως, τωρα είναι πιο πιθανό να παίρνουμε σωστές αποφάσεις τη στιγμη που είμαστε λιγότερο εκτεθειμένοι σε αρνητικά συναισθήματα.

Η κορύφωση της πνευματικής δραστηριότητας μας εμφανίζεται γύρω στα 70 , τοτε ο εγκέφαλος μας λειτουργεί με πλήρη ισχύ.

Μετά τα 60 το άτομο χρησιμοποιεί τα 2 ημισφαίρια ταυτόχρονα Αυτό βοηθα να λύνονται περίπλοκα προβλήματα. Ο εγκέφαλος των ηλικιωμένων επιλέγει καταναλώνει λιγότερη ενέργεια, πετα ευκολα τα περιττά και αφήνει σωστές επιλογές για να λύσει ενα πρόβλημα.

Σε σχετικη μελέτη στην οποία συμμετείχαν διαφορες ηλικιακές ομάδες. Οι νέοι ήταν μπερδεμένοι στα τεστ. Οι άνω των 60 επαιρναν σωστές αποφάσεις.

Προσεξτε τωρα κατι που εχει παρεξηγηθει ευρυτατα

Οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν πεθαίνουν, όπως λένε πολλοι. Απλα χανουν τον δρομο οι μεταξύ τους σχέσεις αν ο ενδιαφερομενος δεν αρχισει να ασχολειται με εναν ηλεκτρονικο υπολογιστη καθημερινα για 3-5 ωρες.

Η προσοχή ενος ηλικιωμενου αποσπαται και χανεται στον ρεμβασμο και την τηλεοραση και ηεντευθεν λήθη, προκύπτει λόγω της πληθώρας αχρηστων πληροφοριών.

Αρα , παυουμε να εστιάζουμε σε περιττά μικροπράγματα.

Μετα τα 60στα γενεθλια του , ένα άτομο όταν παίρνει αποφάσεις χρησιμοποιεί και τα δύο ημισφαιρια του εγκεφαλου του. Συμπέρασμα:

Ξεκιναμε έναν υγιεινό τρόπο ζωής.

Καθημερινο περπατημα 30 λεπτα με γρηγορο βαδισμα και ευχαριστη μουσικη . Παντα την ιδια ωρα.

Ειμαστε ενυδατωμενοι και το φαγητο μας ειναι ελαφρυ και βασικα μεσογειακο με λαδι και ελιες.

Να θυμασθε πως οι διανοητικές ικανότητες μας δεν μειώνονται με τα χρονια , αντίθετα αναπτυσσονται , φτάνοντας στο αποκορύφωμά τους στην ηλικία των 80-90 ετών.

Να Ενδιαφέρεστε για τη ζωή,

Να κάνετε σχέδια για το μέλλον,

Να βγανετε εξω ετσι χωρις λογο.

Να γελατε κι αν δεν μπορειτε να χαμογελατε κι ας σας νομιζουν τρελλο.

ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ…

Μετα τα 70 ολοι μοιαζουμε  με 6χρονα Το τελευταίο πράγμα που θέλουμε  στη ζωή είναι καποιος να μας βαζει τις φωνες. Εν ταξει εχουμε τα δικα μας προβληματα. Ομως δεν πρεπει να υποτιμούμε την άποψή τους .

Η  π ε ι ρ α  τους ειναι ανεκτιμητη, απο πολλες αποψεις. Και μπορει η ξεροκεφαλιά τους να είναι κουραστική, και η επί παντός επιστητού γνώμη τους , να είναι συχνά εντελώς αβάσιμη. Ομως επ ουδενι επιτρεπεται να λεμε στους  γονείς μας την πιο ύπουλα ¨απαξιωτική φράση¨ όλων των εποχών

καλά,καλά ..

Οι μεγάλοι ,την πατάνε καμιά φορά όπως ο ψεύτης βοσκός στο γνωστό μύθο του Αισώπου, και  καταθέτουν μια σωστή και καλοζυγισμένη άποψη, όμως κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά .Ναι, ενδεχομένως οι μεγαλοστομίες και οι αφορισμοί  τους, σας κουράζουν, όμως  σκεφτείτε η παραγωγικότητά τους παρήλθε, η γνώμη και τ’ αστεία τους δεν είναι πια  επίκαιρα.

Πώς μπορεί να νιώθουν  όταν εσεις τοποθετείτε το ¨πνεύμα¨ τους στο περιθώριο;

Δεν τους καλούμε συχνά να τους κανουμε το τραπεζι. 

Κάνουν θόρυβο όταν τρώνε, γίνονται απότομοι με ανθρώπους που μετά βίας γνωρίζουν. Επιμένουν με την άποψή τους ή είναι απλώς πολύ μεγάλοι για να ταιριάξουν με την παρέα που έχουμε  καλέσει.Επομένως, δεν είναι καλεσμένοι.

Ίσως νιώθετε ότι ο γκρινιάρης μπαμπάς και η φλύαρη μαμά σας, δεν ταιριάζουν στο σκηνικό της γιορτής σας κι ίσως, πράγματι, να μην ταιριάζουν.

Πάρτε τους τηλέφωνο και καλέστε τους. 

Ούτως ή άλλως, μπορεί από υπερηφάνεια να αρνηθούν.

Εξ αλλου , μπορουμε να μην δίνουμε σημασία στις ιστορίες τους να τις ακουμε ευγενικα.

Μεγαλώνοντας, έχει κανείς την τάση να ζει παρέα με το παρελθόν του.Πολλοί απ’ τους φίλους και τους συγγενείς φεύγουν  απ’ τη ζωή, κι αυτός που μένει δεν έχει παρά να αναρωτηθεί  πότε θα ερθει κι η δικη του σειρα.

Όσοι έχουμε μεγάλους γονείς , ξέρουμε  οτι νιώθουν πως η ζωή τους έχει προσπεράσει κι έτσι, ζουν μέσα από τις αναμνήσεις  τους.

Αφήστε τους λοιπόν να σας πουν για 20η φορά αυτό το πολιτικό κουτσομπολιό,που τη δεκαετία του ’70 ήταν καυτό, αλλά τώρα πια είναι βαρετό ή εντελώς ανεπίκαιρο. 

Για κάποιους, η μοναξιά είναι βραχνάς καθημερινός  και οι μνήμες συνηθως λειτουργουν θεραπευτικά.Παλέψτε με τον εαυτό σας και δώστε τους αυτό που θέλουν. 

Πείτε, γεματοι εκπληξη : Όχι, δεν τη θυμάμαι την ιστορία Για πες, και ανοιξτε τα ματάκια σας, ολο απορια στο τελος.

Η διήγηση αυτής της παλιάς, βαρετής ιστορίας θα κάνει τα μάτια τους να λάμψουν από ενθουσιασμό .

Κι ολα αυτα κοστιζουν τοσο λιγο μα τοσο λιγο.

Χαιρετε.  

 

ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μετα τα 70 οι ανθρωποι, εσεις κι εγω, μοιαζουμε  με 6χρονα, Το τελευταίο πράγμα που θέλουμε  στη ζωή είναι καποιος να μας βαζει τις φωνες.Εν ταξει εχουμε τα δικα μας προβληματα. Ομως δεν πρεπει να υποτιμούμε την άποψή τους .

Η  π ε ι ρ α  τους ειναι ανεκτιμητη, απο πολλες αποψεις. Και μπορει η ξεροκεφαλιά τους να είναι κουραστική, και η επί παντός επιστητού γνώμη τους , να είναι συχνά εντελώς αβάσιμη. Ομως επ ουδενι επιτρεπεται να λεμε στους  γονείς μας την πιο ύπουλα ¨απαξιωτική φράση¨ όλων των εποχών

καλά,καλά ..

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι μεγάλοι ,την πατάνε καμιά φορά όπως ο ψεύτης βοσκός στο γνωστό μύθο του Αισώπου, και  καταθέτουν μια σωστή και καλοζυγισμένη άποψη, όμως κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά .Ναι, ενδεχομένως οι μεγαλοστομίες και οι αφορισμοί  τους, σας κουράζουν, όμως  σκεφτείτε η παραγωγικότητά τους παρήλθε, η γνώμη και τ’ αστεία τους δεν είναι πια  επίκαιρα.

Πώς μπορεί να νιώθουν  όταν εσεις τοποθετείτε το ¨πνεύμα¨ τους στο περιθώριο;

Δεν τους καλούμε συχνά να τους κανουμε το τραπεζι. 

Κάνουν θόρυβο όταν τρώνε, γίνονται απότομοι με ανθρώπους που μετά βίας γνωρίζουν. Επιμένουν με την άποψή τους ή είναι απλώς πολύ μεγάλοι για να ταιριάξουν με την παρέα που έχουμε  καλέσει.

Επομένως, δεν είναι καλεσμένοι.Ίσως νιώθετε ότι ο γκρινιάρης μπαμπάς και η φλύαρη μαμά σας, δεν ταιριάζουν στο σκηνικό της γιορτής σας κι ίσως, πράγματι, να μην ταιριάζουν.

Πάρτε τους τηλέφωνο και καλέστε τους. 

Ούτως ή άλλως, μπορεί από υπερηφάνεια να αρνηθούν.

Εξ αλλου , μπορουμε να μην δίνουμε σημασία στις ιστορίες τους να τις ακουμε ευγενικα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μεγαλώνοντας, έχει κανείς την τάση να ζει παρέα με το παρελθόν του.Πολλοί απ’ τους φίλους και τους συγγενείς φεύγουν  απ’ τη ζωή, κι αυτός που μένει δεν έχει παρά να αναρωτηθεί π ό τ ε  θα ερθει κι η δικη του σειρα.

Όσοι έχουμε μεγάλους γονείς , ξέρουμε  οτι νιώθουν πως η ζωή τους έχει προσπεράσει κι έτσι, ζουν μέσα από τις αναμνήσεις  τους.

Αφήστε τους λοιπόν να σας πουν για 20η φορά αυτό το πολιτικό κουτσομπολιό,που τη δεκαετία του ’70 ήταν καυτό, αλλά τώρα πια είναι βαρετό ή εντελώς ανεπίκαιρο. 

 

 

 

 

 

 

 

Για κάποιους, η μοναξιά είναι βραχνάς καθημερινός  , και οι μνήμες συνηθως λειτουργουν θεραπευτικά.Παλέψτε με τον εαυτό σας και δώστε τους αυτό που θέλουν. 

Πείτε, γεματοι εκπληξη : Όχι, δεν τη θυμάμαι την ιστορία Για πες, και ανοιξτε τα ματάκια σας, ολο απορια στο τελος.

Η διήγηση αυτής της παλιάς, βαρετής ιστορίας θα κάνει τα μάτια τους να λάμψουν από ενθουσιασμό .

Κι ολα αυτα κοστιζουν τοσο λιγο μα τοσο λιγο.

Χαιρετε.