ΟΙ ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Και Να που φτάσαμε στις Μυροφόρες, οι οποίες δεν κλειδώθηκαν , σαν τους Μαθητές να κλαίνε τη μοίρα τους, αλλά αψήφισαν τα πάντα αγόρασαν αρώματα απ την προηγουμένη και

Λίαν Πρωϊ  Έρχονται Επι Τω Μνημείω.

Ανατείλαντος Του Ηλίου 

δηλαδή του Ηλίου της Δικαιοσύνης του Χριστού.

Να το ξαναπάμε λίγο.

Οι Μυροφόρες ξεκινάνε να πάνε πού;

Εδώ ο όχλος έβραζε πριν λίγο κραύγαζαν Αρον αρον σταύρωσον Αυτόν.Απ την άλλη ήξεραν πόσο φοβερή ήταν η Ρωμαϊκή εξουσία.

Ολα ενατίον τους. Υπήρχε Νόμος που δεν μπορούσες να τον παραβείς , εκείνες τις μέρες.

Το Ρωμαϊκό δίκαιο έλεγε: 

Dura Lex sed Lex.

Σκληρός ο νόμος όμως Νόμος, που κανείς δεν τον παραβαίνει. Ξεκινάν οι Μυροφόρες για τον Τάφο,  που ήταν έξω απ την πόλη.Ηταν κι ο βαρύς λίθος μπροστά στον Τάφο και δεν σκέφτονται τίποτα απ όλα αυτά εκ των προτερων, γιατί 

αν έβαζαν κάτω τη λογική τους δεν θα πήγαιναν και προχωράνε στο σκοτάδι και πλησιάζουν στον Τάφο, και τότε μόνο σκέφτονται ποιος θα κυλίσει τον λίθο

 ¨εκ της Θύρας του μνημείου.¨

Τί ηταν εκείνο που τις έκανε να αποτολμήσουν το ακατόρθωτο το αδύνατο το ασύληπτο αν όχι η αγάπη που απ τη φύση της είναι έκσταση, κι η έκσταση δεν είναι παρα η υπέρβαση του εγω  Υπέρβαση του ατομισμού. 

Εξοδος απ τον εαυτό μας.

Γι αυτό κι οι Πατερες της Εκκλησιας  μας μιλάνε για αγάπη προς τον Θεό, που είναι μια Μέθη, όχι σαν τις άλλες , 

Αλλά Νηφάλιος Μεθη.

Δεν χάνεις τη λογική σου μεθώντας απ αυτήν. Είναι έκσταση.

Μας λεει ο Χάϊντέκερ οτι στην ανθρώπινη υπόσταση βασικό στοιχειο της είναι :

Το Υπάρχειν Και Το Συνυπάρχειν..

Νοιώθουμε οτι υπάρχουμε, και οτι υπάρχει και κάποιος άλλος δίπλα μας.κι έτσι δεν είμαστε μόνοι και φυσικά η έκσταση, που επίσης είναι στοιχείο της ύπαρξής μας, απλά γιατί 

δεν γεννηθήκανε για να μισούμε αλλά για να αγαπούμε 

Και οι Μυροφόρες γυναίκες,όντας μέσα σ αυτή την έκσταση που δεν υπηρχε λογικήαλλά καρδιά, κι αυτό γιατί αγάπησαν πολύ τον Χριστο Αξιώθηκαν Να Γίνουν Ευαγγελίστριες Και Απόστολοι Των Αποστόλων.Ποιές;

Οι απλές, ταπεινές, ανάξιες λογου, ανύπαρκτες για την κοινωνία της εποχης τους γυναίκες Ενώ οι ¨Απόστολοι¨ παρέμεναν κλεισμένοι, για να μετατραπούν σε ¨ανήμερα λιοντάρια¨, μετά όμως την Πεντηκοστή και την έλευση του Αγίου Πνευματος.

Να λοιπόν που η Μαγδαληνη ήταν μπροστά στον Χριστό, ο οποίος της Λεει..

 

 

 

Μη μου άπτου..γιατί τον πλησίασε με έντονο συναίσθημα, λεγοντας:

Ο Κύριος μου και Θεός μου.

Διορθώνει την Μαγδαληνη στο συναίσθημα. 

Διορθώνει τη λογική εμφανιζόμενος στους Μαθητάς του, περνώντας μέσα απ τους τοίχους  πράγμα που συμβολιζει τις συνθήκες της ζωής  

Κατέρχεται στον Αδη και εμψυχώνει όλους τους δικαίους που βρίσκονται σ αυτόν.

 

 

 

Ετσι ακριβώς κατέρχεται στον 

Αδη της καρδιάς μας της ζωής μας

του καθένα απ εμάς που τον ζητάμε, γιατί ο καθένας μας έχει έναν άδη μέσα του μια κόλαση  που τον παιδεύει ποικιλοτρόπως  αρκεί βέβαια να αναζητήσουμε τη βοήθειά του.

Σήμερα οι γυναίκες δεν ξέρουν ν αγαπούν δεν νοιώθουν την έκσταση των Μυροφόρων. 

Σήμερα απλά ζούν επιβιώνουν 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΖΩ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ.. ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Εάν σημερα ξυπνησατε , εισθε πιο χαρούμενοι από 1.000.000 ανθρώπους, που δεν θα επιζήσουνε μέχρι την άλλη εβδομάδα

Εάν ζουσατε στη μεση ανατολη, με τους ακραιους ισλαμιστες, τους διωγμους και την προσφυγια,  εισθε πιο τυχεροι από 60.000.000 ανθρώπους

Εάν μπορείτε να μπειτε σε μία εκκλησία,  χωρίς τον φόβο της φυλάκισης ή του θανάτου, εισθε πιο ευτυχισμένοι από 3 δισεκατομμύριαανθρώπους του πλανήτη.

 

 

 

 

 

 

 

 

Εάν υπάρχει φαγητό στο ψυγείο σας, εάν εχετε παπούτσια και ρούχα,  κρεβάτι και στέγη εισθε πλουσιότεροι από το 75%  των ανθρώπων του πλανήτη.

Εάν τωρα εχετε τραπεζικό λογαριασμό, και χρήματα στο πορτοφόλι σας , ανήκετε στο 8% των ανθρώπων του πλανήτη που ζουν καλά.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Καιρος να παψουμε να ζούμε στην φαντασία μας .

Να μην επιμενουμε στις ανοησιες που διαδιδονται  και να παραμενουμε  στον φαντασιακό μας κόσμο  χάνοντας τα παρόντα  και τρεμοντας για τα μελλοντα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Χριστός  ζητάει να ειμαστε παροντες  

Απαιτεί να είμαστε στο παρόν.

Μαθαινουμε να ζουμε στο παρον, κι οχι φανταστικα σε καποιο αγνωστο μακρινο μελλον οσο ροδινο κι αν φανταζει στη σκεψη μας.

Χαιρετε. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΓΕΡΝΑΜΕ..ΜΕΝΟΥΜΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Συνηθως φοβόμαστε το αναπόφευκτο. Κι ομως υπάρχουν τρόποι να δουμε απο κοντα την ομορφιά της γήρανσης και να χαρουμε τον πλούτο που φέρνουν μαζί τα επόμενα σταδια της ζωής μας.

Η γήρανση και οι αλλαγές της

Απ τη στιγμή που  φτάνουμε στα πενήντα , ξεκινα το αγχος της γήρανσης. Ειναι  κι η συνταξιοδότηση. 

Οι αλλαγές κατ αρχας στο σώμα είναι αισθητές, τα παιδιά είναι κοντά στο να γίνουν νέοι ενήλικες και να ζουν μόνα τους. 

 

 

 

 

 

 

 

Εκείνη τη στιγμή λοιπόν πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να αναπτύσσουν ένα άγχος για το μέλλον, το αίσθημα της απώλειας νοήματος ή σκοπού, ακόμη και την επιθυμία να συμβαδίζουν ή να ανταγωνίζονται τους νεότερους. 

Γιατί; μπορεί κανείς να αναρωτηθεί. 

Η απάντηση κρύβεται σε αυτά που φέρνει μαζί του το μεγάλωμά . 

Καθώς γερνάμε , μπορεί να υπάρξουν γνωστικές αλλαγές που αφορούν το εύρος της προσοχής, την απώλεια μνήμης και την πολυπραγμοσύνη μας. Ορισμένες ικανότητές μας μπορεί να αρχίσουν να μειώνονται ανεπαίσθητα μόλις φτάσουμε στα πενήντα . 

 

 

 

 

 

 

 

Επιπλέον και εκτός από τα προβλήματα υγείας, σωματικές αλλαγές όπως η μείωση της μυϊκής μάζας και η απώλεια κολλαγόνου συμβαίνουν καθώς μεγαλώνουμε, μεταμορφώνοντας ουσιαστικά το σώμα μας και τις ικανότητές του. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ωστόσο, διάφορες μελέτες δείχνουν ότι το να διαχειριστεί κανείς συνειδητά το γεγονός ότι μεγαλώνει, μπορεί να παρουσιάσει πολλά οφέλη και να επηρεάσει ακόμα και ορισμένους φυσιολογικούς παράγοντες που σχετίζονται με τη γήρανση, όπως η μειωμένη αρτηριακή πίεση, τον βελτιωμένο ύπνο και το ενισχυμένο ανοσοποιητικό σύστημα.

 

 

 

 

 

 

Πώς όμως αναπτύσσει κανείς ενσυνειδητότητα γύρω από τα γηρατειά

Η συνειδητή γήρανση αρχικά, δεν σημαίνει να αρνείσαι ότι γερνάς. Αντίθετα, είναι μια πρακτική που ηρεμεί το ανήσυχο μυαλό μας και το οδηγεί να επικεντρωθεί στα πραγματικά οφέλη της γήρανσης. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αυτά περιλαμβάνουν συχνότερα τη σοφία που αποκτάται από τις εμπειρίες της ζωής, το να έχει κανείς χρόνο να ακολουθήσει ενδιαφέροντα που είχε καθυστερήσει από καιρό, να ταξιδέψει και να απολαύσει στιγμές με τους αγαπημένους του.

 

 

 

Το να “αγκαλιάσουμε” την ομορφιά της γήρανσης σημαίνει να αγκαλιάσουμε την ίδια τη ζωή σε όλα της τα στάδια. 

 

Καλλιεργώντας μια θετική νοοτροπία, δίνοντας προτεραιότητα στην αυτοφροντίδα, παραμένοντας δραστήριοι και αφοσιωμένοι, καλλιεργώντας τις σχέσεις και γιορτάζοντας τα επιτεύγματά μας, μπορούμε να περιηγηθούμε στο ταξίδι αυτό με ψυχραιμία, αξιοπρέπεια και βαθιά εκτίμηση για τον πλούτο των μεταγενέστερων κεφαλαίων της ζωής μας. 

Δέκα τρόποι που βοηθούν να αποδεχτούμε αυτή τη νέα μας πραγματικότητα:

1. Θετική νοοτροπία:

Το να αποδεχτούμε τη γήρανση ξεκινά με την υιοθέτηση μιας θετικής νοοτροπίας απέναντί της. 

Αντί λοιπόν να εστιάζετε στις σωματικές αλλαγές που έρχονται με την ηλικία, επικεντρωθείτε στον πλούτο των εμπειριών, των αναμνήσεων και των μαθημάτων που συσσωρεύονται με τα χρόνια. Αναγνωρίστε ότι κάθε ρυτίδα αφηγείται μια ιστορία και κάθε γκρίζα τρίχα είναι ένα παράσημο τιμής που κερδήθηκε μέσα από μια καλή ζωή.

2. Προτεραιότητα αυτοφροντίδα:

Η φροντίδα της σωματικής, πνευματικής και συναισθηματικής σας ευεξίας γίνεται όλο και πιο σημαντική όσο μεγαλώνετε. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Θέστε την αυτοφροντίδα σε προτεραιότητα, τρέφοντας το σώμα με θρεπτικά τρόφιμα, περπατωντας με μουσικη, αρκετο υπνο και διαχειριση του άγχους. 

 

3. Μείνουμε δραστήριοι:

Η γήρανση δεν χρειάζεται να σημαίνει επιβράδυνση. Μείνετε δραστήριοι και αφοσιωμένοι στη ζωή, ακολουθώντας δραστηριότητες που σας δίνουν χαρά και ικανοποίηση. 

Ταξίδια, εθελοντισμός, μια νέα δεξιότητα, ελευθερος χρόνος με τους αγαπημένους , θα σας κρατήσει ζωντανούς και γεμάτους ενέργεια.

4. Αγκαλιάστε την αλλαγή:

Καθώς γερνάτε, μπορεί να αντιμετωπίσετε αλλαγές στις φυσικές σας ικανότητες, τις σχέσεις και τον τρόπο ζωής σας. 

Αγκαλιάστε αυτές τις αλλαγές ως φυσικές πτυχές της διαδικασίας γήρανσης αντί να αντιστέκεστε σε αυτές. 

Η προσαρμοστικότητα και η ανθεκτικότητα είναι το κλειδί για να περιηγηθείτε στις μεταβάσεις της ζωής με χάρη και αποδοχή.

5. Φροντίστε τις σχέσεις σας:

 Η καλλιέργεια ουσιαστικών σχέσεων με την οικογένεια, τους φίλους και τα μέλη της κοινότητας είναι απαραίτητη για τη συναισθηματική ευημερία σε κάθε ηλικία. 

Επενδύστε χρόνο και προσπάθεια για την ανάπτυξη και διατήρηση αυτών των σχέσεων, εκτιμώντας τις κοινές στιγμές και τους δεσμούς που δημιουργούνται, περιβάλλοντας τον εαυτό σας με ανθρώπους που σας ανεβάζουν και σας υποστηρίζουν στο ταξίδι σας.

6. Γιορτάστε επιτεύγματα:

Αφιερώστε χρόνο για να αναλογιστείτε τα επιτεύγματα και τα ορόσημα της ζωής σας. 

Γιορτάστε τις επιτυχίες, μικρές και μεγάλες, που διαμόρφωσαν αυτό που είστε σήμερα. 

Η γήρανση δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να μείνετε στις τύψεις ή στις χαμένες ευκαιρίες, αλλά μάλλον για να εκτιμήσετε όλα όσα έχετε καταφέρει και ξεπεράσει.

7. Ασπαστείτε τη σοφία:

Με την ηλικία έρχεται η σοφία, η οποία αποκτάται μέσα από τις εμπειρίες που έχετε ζήσει και τα μαθήματα που έχετε πάρει στην πορεία.

Αγκαλιάστε τη σοφία που έρχεται με τη γήρανση, αναγνωρίζοντας την αξία των γνώσεων και των προοπτικών σας. 

Μοιραστείτε τις γνώσεις σας και καθοδηγήστε άλλους που μπορούν να επωφεληθούν από την καθοδήγηση και τη σοφία σας.

8. Βρείτε νόημα και σκοπό:

Η γήρανση μπορεί να είναι μια περίοδος ενδοσκόπησης και αυτογνωσίας, που σας ωθεί να προβληματιστείτε σχετικά με τις αξίες, τα πιστεύω και τον σκοπό της ζωής σας.

 Εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να εξερευνήσετε τι πραγματικά έχει σημασία για εσάς και βρείτε τρόπους να συνεισφέρετε στον κόσμο με ουσιαστικό τρόπο. 

Ασχοληθείτε με δραστηριότητες που φέρνουν ικανοποίηση και σκοπό στη ζωή σας.

9. Εξασκηθείτε στην ευγνωμοσύνη:

Καλλιεργήστε μια στάση ευγνωμοσύνης για τις ευλογίες στη ζωή σας, μικρές και μεγάλες. Αφιερώστε χρόνο κάθε μέρα για να εκτιμήσετε την ομορφιά της παρούσας στιγμής και την αφθονία που σας περιβάλλει. 

Η ευγνωμοσύνη έχει τη δύναμη να αλλάξει την προοπτική σας και να ενισχύσει τη συνολική σας ευημερία, επιτρέποντάς σας να αγκαλιάσετε τη γήρανση με χάρη και ευγνωμοσύνη.

10. Απολαύστε το ταξίδι:

Τελικά, η γήρανση είναι ένα φυσικό και αναπόφευκτο μέρος του ταξιδιού της ζωής. Αντί να το φοβάστε, απολαύστε το ως ένα προνόμιο που αρνούνται πολλοί. Προσεγγίστε κάθε μέρα με μια ανοιχτή καρδιά, γεμάτη περιέργεια, που αδημονεί να αδράξει τις ευκαιρίες που φέρνει η ζωή και η κάθε νέα μέρα, ακόμα κι αν αυτή σας βρίσκει λίγο λιγότερο ανθεκτικούς.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ..ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΥΝΑΣΤΕΥΕΙ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Καθεσαι σπιτι σου με βαριες σκεψεις οτι κανεις δεν σε θελει. Οτι απεμεινες μονος κι ερημος.

Η  κατάθλιψη σου λέει ότι είσαι μόνος σου. Ότι κανείς δεν  σε καταλαβαινει και ότι τα προβλήματά σου είναι χειρότερα από τα προβλήματα των άλλων.

Η κατάθλιψη σου λέει ότι υπερβάλλεις συνεχώς, ότι αντιδράς χωρίς λόγο, ότι κανένας δεν θα σε πιστέψει και κανένας δεν σε συμπαθεί.

Η κατάθλιψη σου λέει ότι όλοι θα σε παρατήσουν—και πως, όταν συμβεί αυτό, θα φταις εσύ για όλα.

Η κατάθλιψη σου λέει ότι είσαι ένα βάρος. 

Στους φίλους σου, στην οικογένειά σου, σ ολόκληρο τον κόσμο. 

Σου λέει πως δεν αξίζεις αυτά που επιθυμείς, και ότι δεν θα τα αποκτήσεις ποτέ.

Η κατάθλιψη σε πείθει να μισήσεις τον εαυτό σου, και σε πείθει ότι όλοι οι υπόλοιποι σε μισούν. 

Σου λέει πως ό,τι κάνεις είναι λάθος, σε ρίχνει στα πατώματα χωρίς να ξέρεις ακριβώς γιατί τις περισσότερες φορές.

Η κατάθλιψη σε κάνει να βλέπεις πόσο ευτυχισμένοι είναι οι άλλοι, σου κρύβει πόσο επιφανειακά είναι αυτά που βλέπεις. 

Δεν σε αφήνει να σκεφτείς ότι όλοι υποφέρουν, ο καθένας με τον τρόπο του

Η κατάθλιψη σου λέει ψέματα και παίζει με κάθε ανασφάλεια που είχες ποτέ, αργά το βράδυ που δεν σε αφήνει να κοιμηθείς…και όταν ξυπνάς το πρωί, κουρασμένος, με λιγοστό ύπνο, σου λέει ότι είσαι ανίκανος που δεν μπορείς να λειτουργήσεις, που σέρνεσαι ενώ θα έπρεπε να πετάς.

Η κατάθλιψη σε κάνει να παραμελείς τον εαυτό σου. 

Σου λέει ότι δεν χρειάζεται να πλύνεις το πρόσωπό σου το πρωί, γιατί κανείς δεν θα το προσέξει, και μετά σε κάνει να φοβάσαι ότι είσαι ο πιο βρώμικος άνθρωπος που περπατά στην πόλη.

Η κατάθλιψη σε κάνει να ξεχνάς να φας, και μετά  απ’ την πείνα  να το παρακάνεις. Και μετά σου δίνει για επιδόρπιο ενοχές.

 

 

 

 

 

 

 

Η κατάθλιψη σου λέει πως ό,τι έχεις καταφέρει είναι μικρό και τιποτένιο. Σε ρωτάει ευθέως αν βρίσκεις κάτι που να αξίζει σε όλη σου την ζωή, κι έπειτα απαντάει για ‘σένα. 

Σε φιμώνει και σε αναγκάζει να την ακούς, σαν τον πιο εγωμανή δικτάτορα.

Η κατάθλιψη σε κάνει να πιστεύεις πως η εξάντληση είναι φυσιολογική, κι ότι οι μέρες που ξυπνάς και νιώθεις καλά είναι σημάδια πως κάτι χειρότερο θα ακολουθήσει. 

Σε κάνει να φοβάσαι τις σκιές πίσω από κάθε γωνία, και τα τέρατα κάτω από το κρεβάτι, και σου λέει πως όλα αυτά έχουν το πρόσωπό σου.

 

 

 

 

 

 

 

 

Η κατάθλιψη σου λέει ότι θα ήταν καλύτερο να τα παρατούσες, τι προσπαθείς ακόμα να πετύχεις;

Η κατάθλιψη σου λέει ότι ένα κομμάτι μέσα σου είναι άδειο, κι ας βλέπεις τα σημάδια της κατάληψης που έχει κάνει σε κάθε σημείο του κορμιού σου.

Η κατάθλιψη σου λέει πως είσαι κακός άνθρωπος,  εγωιστής και μνησίκακος. Και κάθε φορά που ακούς το αντίθετο από έναν άνθρωπο που σε αγαπά, η κατάθλιψη σου λέει πως όλα είναι ψέματα, και πως είσαι ένας υποκριτής που κοροϊδεύει τους ανθρώπους.

Η κατάθλιψη δεν σου λέει πως όλα αυτά είναι ψέματα. Πως αν, για ένα λεπτό, κλείσεις τα αυτιά σου και στρέψεις την προσοχή σου αλλού, χάνει όλη την δύναμή της. 

Πως είναι κομμάτι σου, και τα κομμάτια σου τα ορίζεις και τα ελέγχεις μόνο εσύ. 

Η κατάθλιψη δεν σου λέει πως δεν είναι ντροπή να ζητάς βοήθεια, πως η βοήθεια μπορεί να είναι ακόμα κι ένα χαμόγελο, αν ξέρεις να το εκτιμάς όπως του αξίζει.

Η κατάθλιψη 

δεν ξέρει τίποτα για εσένα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

..ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ

Ένας άνδρας έπεσε από μπαλκόνι διαμερίσματος τετάρτου ορόφου πολυκατοικίας το πρωί της Τρίτης 23 Απριλιου 2024

Αυτοι που σκέφτονται την αυτοκτονία, την θεωρούν ως τη μόνη λύση στον αφόρητο ψυχικό πόνο που βιώνουν.

Όλοι αισθανόμαστε μοναξιά, θλίψη, ανημποριά και απελπισία καποιες στιγμες .Ο θάνατος, η διάλυση μίας σχέσης, η έλλειψη αυτοπεποίθησης, αισθήματα αναξιότητας , οικονομικές δυσκολίες, και κυριως η ασχημη κατασταση της υγειας κι οι αρρωστιες,  αποτελούν προβλήματα που όλοι αντιμετωπίζουμε κάποια στιγμή της ζωής μας.

Οπως κι ενας Γιατρός που νοσηλευόταν στο Θριάσιο νοσοκομείο με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας στη Β’ Παθολογική Κλινική του με διαβήτη και μη αντέχοντας τη σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας του, αυτοκτόνησε πέφτοντας από τον τέταρτο όροφο.

Η προσωπική ερμηνεία για μία τετοια καταστάση ,καθορίζει την ένταση των συναισθημάτων, αλλά και τις αντιδράσεις του αυτόχειρα.

Όσοι νιώθουν αβοήθητοι κι απελπισμένοι, φτάνουν να θεωρούν την αυτοκτονία ως τη μόνη λύση.

Οι αυτοχειρίες, υπηρξαν πανάρχαιο φαινόμενο, τό οποίο αποδίδεται πολλές φορές μέ τήν φράση : απονενοημένο διάβημα πού δηλώνει μιά πράξη πού γίνεται μέ απόνοια  ρήμα απονοέομαι  δηλαδή μέ έλλειψη λογικής καί μέ απελπισία.

Η αυτοκτονία στήν ουσία είναι έλλειψη νοήματος ζωής  δείχνει μιάν ανερμάτιστη ζωή.

Ο αυτόχειρας, αρνούμενος τό δώρο τής ζωής,δηλώνει εμπράκτως τήν πίστη του ότι η ζωή δέν τού αξίζει.

Πρόκειται γιά τήν παραδοχή τής ύστατης αποτυχίας.

Οπότε, εκείνο πού δίνει τό έναυσμα στόν αυτόχειρα νά βλάψη τόν εαυτό του είναι η ¨μοναξιά ¨η αίσθηση ότι δέν ανήκει κάπου.

Η Εκκλησία τωρα, για να δουμε και την αλλη πλευρα, θεωρεί ότι η ζωή είναι δώρο τού Θεού  καί επομένως δέν μπορεί νά τήν αφαιρέση ο άνθρωπος, αλλά έχει ο Θεός αποκλειστικότητα γι’ αυτήν.

Εκείνος πού έχει τάσεις αυτοκτονίας δέν πιστεύει στόν Θεό ή είναι άρρωστος καί έχει σύγχυση φρενών. 

Μακαρι να μπορουσαμε νά δούμε τήν προσφορά τής Εκκλησίας όχι μόνον σε φαγητό καί οικονομική υποστήριξη, αλλά καί στόν ψυχολογικό καί κυρίως στόν πνευματικό τομέα.

Ας μην ξεχναμε πως η  Εκκλησία είναι ένα

πνευματικό θεραπευτήριο πού νοηματοδοτεί την ανθρώπινη ζωη.

Αυτο ακουμε πολλες φορες απ τον Μητροπολιτη Ναυπακτου, που μιλα μεσα απ την βαθυτατη θεολογικη και θεραπευτικη του πειρα.

Χαιρετε

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΡΟΥΤΙΝΑΣ..

 

 

 

 

 

 

Τετριμμένες, ανευ ιδιαιτερας αξιολογησης  θεωρούνται οι απλές δραστηριότητες που κάνουμε τόσο συχνά, ώστε γίνονται ρουτίνα.

Το παραδοξο ειναι οτι πολλες φορες, παρά το γεγονός ότι τις κάνουμε τακτικά, έχουμε την τάση να τις ξεχνάμε.

Σχεση..Μνήμης και καθημερινων δραστηριοτητων..

Ερευνητές μελετησαν πιθανούς λόγους που ωρισμενοι  τείνουν να ξεχνούν κάποια πράγματα που κάνουν τακτικά. 

Οπως , να κλειδώνουν την πόρτα του σπιτιού όταν φεύγουν για τη δουλειά ή τους κωδικους πρόσβασης στα email ή smartphone τους.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, 

τα συναισθήματά είναι αυτά που επηρεάζουν την λειτουργική μνήμη μας. 

Οι τετριμμένες δραστηριότητες καταντουν ρουτίνα από την οποία αποχωριζόμαστε: 

τις κάνουμε αυτόματα ή ασυνείδητα χωρίς να σκεφτόμαστε, επειδή είμαστε τόσο εξοικειωμένοι με το να τις κάνουμε, που όταν αρχίζουμε να τις αναλύουμε, δεν είμαστε σίγουροι για το τι να κάνουμε.

Ετσι, έδειξαν φωτογραφίες  σε 38 συμμετέχοντες ,για να ελέγξουν την μνήμη τους. 

Καποια απ τα οπτικά στοιχεία ήταν τα ίδια, ενώ άλλα εντελώς νέα.

Μερικές από τις εικόνες ήταν παρόμοιες μεταξύ τους, όμως άλλες ήταν δύσκολο να διακριθούν. 

Τα πανομοιότυπα γραφικά σχεδιάστηκαν για να εμποδίζουν την εύκολη ανάκληση μνήμης, περίπου όπως στις τετριμμένες καθημερινές πράξεις, όπως το κλείσιμο μιας πόρτας.

Οι φωτογραφίες οπου οι συμμετέχοντες ήταν πιο πιθανό να θυμούνται ήταν οι πιο ξεχωριστές, σύμφωνα με την μελέτη. 

Οι φωτογραφίες με επίκεντρο τους ανθρώπους, πολύχρωμες και ακατάστατες, ήταν εκείνες που οι συμμετέχοντες θυμήθηκαν πιο εύκολα.

Ακόμα κι αν μια εικόνα απομνημονεύεται, αυτό δεν υποδεικνύει πάντα το ποιες ακριβώς πληροφορίες αυτής της εικόνας αποτυπώνονται στην μνήμη μας.

Ενας άλλος παράγοντας που μπορεί να κάνει μια εικόνα αξέχαστη είναι το συναίσθημα. 

Στην έρευνα, οι ερευνητές απέδειξαν ότι :

το συναίσθημα αλληλεπιδρά με την μνήμη για το πόσο διακριτή γίνεται μια ανάμνηση.

Ένας άλλος λόγος που τείνουμε να ξεχνάμε πράγματα είναι λόγω της ικανότητας του εγκεφάλου μας. 

Η χωρητικότητά του είναι περιορισμένη, επομένως δεν μπορούμε να θυμηθούμε τα πάντα λεπτομερώς.

Η ανάκληση καθημερινών αναμνήσεων μπορεί να είναι δύσκολη καθώς είναι δύσκολο να διακρίνουμε ξεχωριστές μνήμες από πάρα πολλά παρόμοια γεγονότα. 

Ο Alexander Easton, καθηγητής νευροεπιστήμης στο πανεπιστήμιο Durham, είπε ότι θα μπορούσαμε να το ξεπεράσουμε μέσω “ρουτινών”.

Για παράδειγμα, το να αφηνουμε τα κλειδιά του αυτοκινήτου στο ίδιο σημείο κάθε φορά που μπαίνουμε στο σπίτι μας διευκολύνει να τα εντοπίσουμε αργότερα. 

Δεν θα χρειάζεται να θυμομαστε πού βάζουμε τα πράγματα, 

Αρκεί να θυμομάστε απλά πού τα βάζουμε συνήθως και να τηρουμε αυτή τη ρουτίνα.

 

Πηγή: sciencetimes.com

 

 

ΖΩΗ ΘΑΝΑΤΟΣ..

 

 

 

Τραγικο καινοφανες φαινομενο οι γυναικοκτονιες. Χαρακτηριζει την τραγικοτητα των ανθρωπινων σχεσεων.

Ο ανδρας σκοτωνει  την γυναικα του . Κι ομως αυτοι οι ανθρωποι καποτε ειχαν αγαπηθει παραφορα. Τι συνεβη;

Κατι παρομοιο δεν βρισκουμε στο ζωϊκο βασιλειο.

 

 

 

 

 

 

Απ την αλλη πλευρα, ενα ζευγάρι Καρατζάδων sterna caspia στην λίμνη της Καστοριάς πιθανόν αποκαμωμένο απο το μακρινό ταξίδι  δεν άντεξε. Ξεψύχησαν το ένα στην αγκαλιά του άλλου.

Οι Καρατζάδες ενηλικιώνονται στο τέταρτο έτος της ηλικίας τους, είναι μονογαμικό είδος,το ζευγάρι δεν χωρίζει ποτέ όσο ζει.

 

 

 

Μαζί κλωσάνε και τα αυγά τους για 22 μέρες, εναλλάξ.

Στο στερνό τους αυτό ταξίδι απο την Αφρική για τις χώρες του βορρά έκαναν μια στάση στην μικρή λίμνη της Καστοριάς όπου έμελλε να είναι και η τελευταία τους.

Μετά απο χιλιάδες μίλια, μετα απο πάρα πολλά ταξίδια κινδύνους καθημερινούς, γεμάτο απο εχθρούς, το ταξίδι τους έφτασε στο τέλος.

 

 

 

 

Με όσες δυνάμεις τους απέμειναν σύρθηκαν ο ένας πλάι στον άλλον και ξεψύχησαν αγκαλιά όπως ήταν σε όλη τους την ζωή διδάσκοντάς μας τι θα πει πραγματική αγάπη και αφοσίωση. 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΜΝΗΜΗ … ΛΗΘΗ

 

Πριν 10 χρονια ο  Μητροπολιτης Ναυπακτου εγραφε :

Ἡ ἱστορία εἶναι προσπάθεια  διατηρησης της μνήμης ἑνός γεγονότος, ἐνῶ στήν καθημερινότητα κυριαρχεῖ ἡ λήθη ἀφοῦ  ὁ καταιγισμός τῶν εἰδήσεων καί τῶν πληροφοριῶν συνήθως εὐνοοῦν τήν λήθη.

Ὁ ὀργανισμός τοῦ ἀνθρώπου παλεύει  μεταξύ μνήμης καί λήθης.Ὑπάρχει ἡ κυτταρική μνήμη πού ρυθμίζει τίς λειτουργίες τοῦ σώματος, ἡ μνήμη πού καταγράφεται στόν ¨φλοιό¨ καί τόν ¨ἱππόκαμπο¨, ἀλλά καί μέ τόν θάνατο τῶν κυττάρων ἐπέρχεται ἡ λήθη. 

Οἱ νευρῶνες καταγράφουν τίς πληροφορίες πού δέχονται, ἀλλά μέ τίς ἐκφυλιστικές ἀσθένειες στά κύτταρα τοῦ ἐγκεφάλου  ἐπέρχεται ἡ ἄνοια.

Ὁ καθηγητής τῆς ἱστορίας στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν  Ἀντώνιος Λιάκος σέ ἄρθρο του στό Βῆμα, 22-9-2014, ἐπισημαίνει ὅτι ἡ ἀντιπαλότητα μεταξύ μνήμης καί λήθης φαίνεται καί στά θέματα τῆς ἱστορίας.

Ἄν κάποτε ὑποτίθεται πώς οἱ ἱστορικοί  ἦταν οἱ φρουροί τῆς μνήμης, ἔρχονται τώρα ἡ νομοθεσία, τό κράτος καί οἱ ὀργανισμοί νά ὁρίσουν πῶς καί τί πρέπει νά θυμόμαστε καί τό κάνουν μέ διάφορες ὁδηγίες καί διάφορα νομοθετήματα. Σημειώνει χαρακτηριστικά: 

Ἄν ὅλοι ὑποκλίνονται στή μνήμη, ἐκείνη πού φαίνεται νά ἔχει χάσει τά δικαιώματά της εἶναι ἡ λήθη. Μέ περισσή εὐκολία τήν ἀναθεματίζουν καί τήν λιθοβολοῦν. 

Κι ὅμως χωρίς τήν λήθη… δέν θά μπορούσαμε νά ζοῦμε εἰρηνικά  μεταξύ μας. Ἕνας κόσμος μέ ἀπόλυτη μνήμη θά ἦταν ἐφιαλτικός καί ἀφόρητος. Ὅπως ἐπίσης ἕνας κόσμος πλήρης λήθης  δέν θά ἦταν κόσμος ἀνθρώπινος.

Οἱ ἀνθρώπινες κοινωνίες, ὅπως καί ὁ ἀνθρώπινος ψυχισμός  ἄλλωστε βασίζονται σέ μιά καλοδουλεμένη, μέσα ἀπό τόν χρόνο, ἰσορροπία ἀνάμεσα στή μνήμη καί στή λήθη.

Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά ἔχη μνήμη γιά νά κρίνη σωστά, ἀλλά μερικές φορές πρέπει νά ἐπικρατῆ ἡ λήθη γιά γεγονότα πού τοῦ προκαλοῦν ὀργή, θυμό, ὥστε νά μπορῆ νά ζῆ μέ ἠρεμία.

Ὁ Καθηγητής σημειώνει:

Γιά τή ζωή χρειάζεται ὄχι μόνο τό φῶς,ἀλλά καί τό σκοτάδι. Ἔτσι, ἄνθρωπος χωρίς λήθη θά ἦταν σάν νά εἶναι καταδικασμένος σέ διαρκῆ ἀϋπνία

Ἑπομένως, δέν τίθεται τό δίλημμα μνήμη ἤ λήθη, δημόσια διαφάνεια ἤ ἰδιωτικότητα, ἀλλά ἡ προσεκτική ἐξισορρόπησή τους.

Ἀπόλυτη κυριαρχία τοῦ δικαιώματος στή λήθη θά φτώχαινε τήν ἱστορία. 

Ἀπόλυτη κυριαρχία τοῦ δικαιώματος στή μνήμη θά καταργοῦσε τήν ἰδιωτικότητα καί θά ἦταν σάν νά θυσιάζει τήν κοινωνία στό Ἀρχεῖο,  τό ζωντανό στό νεκρό.

Τελικά, ἐκεῖνο πού χρειάζεται εἶναι

ὁ ¨ἰσορροπημένος ἄνθρωπος¨, ὁ ὥριμος ἄνθρωπος πού θά ἐνεργῆ νηφάλια καί προσεκτικά, πού θά ἔχη ἰσορροπία μεταξύ μνήμης καί λήθης, σέ θέματα προσωπικῆς ζωῆς. 

Αὐτό γίνεται μέ τήν μετάνοια καί τήν προσευχή. Ἡ μετάνοια, ὅπως τήν ἔχει ἡ Ἐκκλησία, θεραπεύει τό παρελθόν καί βοηθᾶ στήν λήθη, συγχώρεση τῶν ἁμαρτιῶν,καί ἡ προσευχή βοηθᾶ τόν ἄνθρωπο νά ἔχη μνήμη Θεοῦ, ἀναπτύσσει κυρίως τήν καρδιακή μνήμη.

Τελικά ἐπέρχεται μιά ἰσορροπία μεταξύ πνευματικῆς μνήμης καί λήθης, πράγμα πού εἶναι μιά ὑγιής κατάσταση καί ἔχει ἀποτέλεσμα γιά τόν ἄνθρωπο  καί τήν κοινωνία.

Ν.Ι.

 

ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ..ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΑΜΕ

copyright   

Κάποιοι απο μας , όταν είναι πια ηλικιωμένοι σκέφτονται πώς έζησαν την ζωή τους και αισθάνονται ότι θα μπορούσαν και καλύτερα.

Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή δεν πήραν την σωστή απόφαση ή επειδή απλά ακολούθησαν κάποιους λάθος δρόμους. 

Αν μπορείτε να αποφύγετε καποια πράγματα, τότε θα περάσετε τα τελευταία χρόνια σας χωρίς να μετανιώνετε…Ας πουμε

Που δεν μιλούσατε με τους γονείς σας όσο ήταν ακόμα εκεί.

Που δεν φροντίζατε σωστά 

τα δόντια σας.

Που δεν λήξατε μια σχέση που 

δεν αντέχατε, επειδή δεν 

μπορούσατε να είστε μόνοι. 

Που σκεφτόσασταν μόνο τον εαυτό 

σας και φερόσασταν εγωιστικά 

στους άλλους.

Που δεν διαβάζατε αρκετά βιβλία. 

Δεν θα ακούσετε ποτέ κανέναν να 

λέει ότι σπατάλησε πολύ χρόνο της 

ζωής του διαβάζοντας βιβλία.

Που φοβόσασταν να παραιτηθείτε 

από μια δουλειά που δεν θέλετε σε 

μια εταιρία όπου δεν σας εκτιμούν.

Που προσπεράσατε την ευκαιρία 

να ταξιδέψετε. 

Αυτό δεν σημαίνει να τα παρατήσετε 

όλα και να γυρίσετε τον κόσμο, 

αλλά πρέπει να αναγνωρίζετε 

τις καλές ευκαιρίες και να τις 

εκμεταλλεύεστε.

Που περάσατε πολύ χρόνο κάνοντας 

αυτό που περίμεναν οι άλλοι..

από φόβο μην σας κρίνουν.

Που δεν βγήκατε ποτέ από 

την ζώνη άνεσης σας και χάσατε 

πολλές ευκαιρίες.

Που ασχολιόσασταν με πράγματα 

που νομίζατε ότι μπορούν να 

αλλάξουν την ζωή σας. 

Η απόκτηση γνώσης είναι πάντα 

χρήσιμη, ακόμη και μόνο για την 

ενεργοποίηση του εγκεφάλου.

Που φοβόσασταν να πείτε σε 

κάποιον ότι τον αγαπάτε.

Που ξοδέψατε χρήματα σε ασήμαντα 

πράγματα και αφήσατε τα χρέη να 

συσσωρεύονται.

Που επικεντρωθήκατε μόνο στην 

δουλειά και όχι στην διασκέδαση.

Που κρατούσατε κακίες, ειδικά 

για πράγματα που δεν είχαν σημασία.

Που δεν μαγειρεύατε ποτέ φαγητά 

που σας αρέσουν.

Που αγνοούσατε την σωματική σας 

υγεία και δεν κάνατε εξετάσεις.

Που παραμελούσατε την ψυχική σας 

υγεία, γιατί νομίζατε ότι η σωματική 

υγεία είναι σημαντικότερη.

Που προσπαθούσατε να γίνετε φίλοι 

με ανθρώπους που δεν σας 

τρέλαιναν και τόσο.

Που προσπαθούσατε να κρατήσετε 

φιλίες που είχαν κάνει τον κύκλο 

τους. 

Δεν κρατάνε όλες οι φιλίες για 

πάντα.

Που ζούσατε με έναν τρόπο που 

δεν συμβάδιζε με όλες τις αρχές σας.

Που δεν περνούσατε αρκετό χρόνο 

με άτομα που ήταν σημαντικά για 

εσάς.

Που αφήνατε να σας χρησιμοποιούν 

οι άλλοι από φόβο.

Που δεν βοηθήσατε να γίνει 

ο κόσμος ένα καλύτερο μέρος, 

πιστεύοντας ότι δεν θα μπορούσατε 

να κάνετε την διαφορά.

Που δεν απολαμβάνατε τα όμορφα 

πράγματα στην ζωή.

Που δεν γιορτάζατε τα γενέθλια 

σας, επειδή νομίζατε ότι δεν 

θα ερχόταν κανείς.

Που συγκρίνατε τον εαυτό σας με 

τους άλλους.

Που δεν αναγνωρίζατε ότι είστε 

ένας υπέροχος άνθρωπος και 

εσωτερικά και εξωτερικά, όσα 

ελαττώματα κι έχετε.

Που δεν πήγατε να δείτε το 

αγαπημένο σας συγκρότημα 

επειδή ..βαριόσασταν.

Που περάσατε χρόνο ανησυχώντας 

για πράγματα που δεν είχαν σημασία.

Που δεν κάνατε κάτι για τον εαυτό 

σας.

Που δεν χρησιμοποιούσατε… αντηλιακό.

Που πιστεύατε ότι είστε αυτό που 

είστε και δεν προσπαθήσατε να 

βελτιωθείτε.

Που δεν πήρατε ρίσκα.

Σταθειτε για λιγο  και 

σκεφθειτε τα παραπανω…

copyright  

ΛΟΓΙΣΜΟΙ..ΠΟΝΟΣ..ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ

copyright   

Ε ί μ α σ τ ε   ο,τι σκεπτομαστε.

Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι αλλά όπως μας κάνουν  οι σκέψεις μας, να τα βλέπουμε.

Για χρόνια πιστεύαμε ότι τα γεγονότα, όχι οι σκέψεις, είναι ότι πιο ρεαλιστικό υπάρχει. Κι ομως..

Η σ κ έ ψ η  είναι αυτή από όπου αρχίζουν τα πάντα. 

Κρίνουμε αναλύοντας το αποτέλεσμα των ενεργειών μας ή των ενεργειών των άλλων, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη την προέλευση  της σκέψης. Κι ομως.Οι σκέψεις δημιουργούν την πραγματικότητα.

Ο,τι σκεφτόμαστε γίνεται καθρέφτης αυτού που καταληγουμε τελικά, και φυσικά της δυστυχίας  μας .

Διαθέτουμε   λύσεις  για όλα τα προβλήματα μας.

Ανάλογα Με Την Ένταση της πίστης στον εαυτό   μας.

Κάθε ένας μας , διαθετει φοβερές δυνάμεις μέσα του, απ τη στιγμη που διαθετει  πίστη. Δεν εχει σημασια να  ειναι μικρη μεγαλη αφθονη ή ελαχιστη Αρκει να υπάρχει και να ειναι ακλόνητη. Παρόλα αυτά  επιλέγουμε  την κριτική και αρνητικότητα .

Πρεπει να ξερουμε πως Τα πάντα γυρίζουν  πίσω σε μας. 

Όλα αυτά που  εκπέμπουμε  στο περιβάλλον μας  σκέψεις, λόγια, συναισθήματα, επιθυμίες, τα πάντα γυρίζουν πίσω σε μας,μ ο,τι αυτό συνεπάγεται για την ισορροπια μας ψυχικη  και σωματικη.

Επιπλέον, η αρνητικότητα, η επιθετικότητα, η διαμάχη,γιατί οχι το μίσος, ο θυμός, ακόμη και όταν δεν εκφράζονται αλλά διατηρούνται στο υποσυνείδητο , βοηθούν στη σταδιακή μετατροπή τους σε μια πραγματικη καταστροφη οχι του άλλου, τη δική μας. 

Διαπληκτισμοί, κουτσομπολιά, ζήλιες, εκδίκηση  και κάθε άλλο αρνητικό συναίσθημα εκπέμπουν ήσυχα, αργά, μεθοδικά, μια τεράστια δυναμικη, που μολύνει το περιβάλλον  μας, αλλά πρωτους εμας τους ίδιους.

Ο πιό ισχυρός καταστροφικός σύνδεσμος με το παρελθόν διατηρείται από μίαν ασυγχώρητη  θλίψη. Κάθε αρνητική ενέργεια  στρεφεται  εναντίον μας. Δεν καταλήγουν πάντα όλα τα πράγματα όπως τα περιμένουμε. Αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως ο φόβος, η ανησυχία  και το άγχος,  κάνουν τη ζωή πιο περίπλοκη και να μας κρατούν μακριά από την επιτυχία, μη έχοντας πρόσβαση στις πραγματικές εσωτερικές μας δυνάμεις,που φαλκιδευονται απ την έλλειψη πίστης, και την  υπαρξη ενος αδικαιολόγητου φόβου για τον θανατο.

Πρέπει να αλλάξουμε τις σκέψεις μας, ή καλύτερα να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε συνεχώς επιθετικά  δίχως να ζούμε στο παρόν, ξεχασμένοι συνεχώς σ ένα παρελθόν που έχει τελειώσει  ή σ ένα αύριο που πιθανό να μην συμβεί ποτέ. 

Στην πραγματικότητα η θετική   σκέψη προέρχεται από  την καθόλου σκέψη που παραμερίζεται με τη σωστη  τακτική.

Δεν είναι λίγες οι φορές όπου τα αισθήματα της ανασφάλειας και της ανησυχίας εμφανίζονται  λόγω αυτών ακριβώς των αρνητικών σκέψεων που κάνουμε. Στη συνέχεια, η στάση που έχουμε επηρεάζει  την πραγματικότητα,και ναμαστε μεσα στη δυστυχια.Επιπλέον, μερικές φορές, οι πεποιθήσεις μας μπορεί να έχουν ένα ισχυρά ενοχλητικό χαρακτήρα, εάν οι εμπειρίες της ζωής μας ενισχύουν ορισμένα δυσλειτουργικα πιστευω

Όλα αυτά μπορουν ακόμα και να εμποδίσουν την όποια  εξέλιξή μας.Ειναι εύκολο και πολυ απλό  για μας , να αφήσουμε τον εαυτό μας να καθοδηγείται  από  αρνητικές σκέψεις.

Φαινεται αστείο να το αναφέρουμε αλλά απο μελετες προέκυψε πως κανουμε καθημερινά, περίπου 70.000 αρνητικές σκέψεις τις οποίες ειναι πολύ δύσκολο , αν οχι ακατορθωτο,να δοκιμάσει κανείς να ελέγξει.

Δοκιμάστε να σταματήσετε, για λίγα δευτερόλεπτα, να σκεπτεσθε σε ποια καταντια μας εφερε το πολιτικό συστημα, και θα το διαπιστώσετε

Ο καλύτερος τρόπος για να σταματήσουμε όλη αυτή την αρνητικότητα που δημιουργείται με τις συνεχόμενες σκέψεις είναι απλά να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε. 

Όταν σταματάμε τις σκέψεις μας όλα παίρνουν σιγά-σιγά το δρόμο τους ήρεμα δίχως πίεση. Δεν ειναι ευκολο, ομως δεν ειναι κι ακατόρθωτο  να προσπαθούμε πραγματικά να ζούμε την κάθε στιγμή, δίχως να τη δηλητηριά ζουμε με σκέψεις που αφορούν το παρελθόν ή το μέλλον.

Να νιώθουμε πραγματικά την κάθε ενέργεια που κάνουμε τωρα,σε όλο μας το σώμα και να μην αφήνουμε πλέον όλα να γίνονται  εικονικά  στο κεφάλι και στις σκέψεις μας.

Μην ξεχνάτε πως ό,τι έγινε στο παρελθόν έγινε και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε μπορουμε ομως να το ξεχασουμε. Ούτε και μπορούμε να κάνουμε μακροπρόθεσμα σχέδια για το μέλλον καθώς πολλά από αυτά δεν θα γίνουν πράξη ποτέ. Φυσικά θα κάνουμε  καποια πλάνα, αλλά δίχως άγχος και αγωνία, καθώς τα αποτελέσματα δεν θα είναι τελικά τα επιθυμητά. Οτιδήποτε Γίνεται Δίχως Άγχος, Πίεση, Αγωνία  έχει  πολλές ελπίδες να επιτύχει.

Τωρα ξέρετε Καντε μια δοκιμη. Ενα πείραμα.

Χαιρετε.

copyright