Ο Adam δημιουργηθηκε για να ζήσει στον παραδείσο Υπερηφανεύεται, και Αυτό-θεοποιειται.
Αμεσως ο Λογος, τον επαναφερει στην ταξη, κι αυτοματα αναπτυσσεται μεσα του η εντροπία, που τον βοηθα να καταλαβει τη φυσικη κι οντολογικη γυμνοτητα του μακρια απ το Λογο.
Ε ν τ ρ ο π ί α, ορος μυθικος. Συμφωνα με τη φυσική σε κάθε μετατροπή ενέργειας, μέρος της χάνεται ως θερμότητα, διασκορπιζομενη στο σύμπαν.
Αυτος ο σκεδασμος της ενέργειας, με την μορφή της ισόρροπης κατανομής της θερμότητας στο σύμπαν, ονομάσθηκε ετσι από τον R.E. Clausius (1885),
Η αύξηση της εντροπίας, ο συνεχής δηλαδή διασκορπισμός της θερμότητος, είναι φαινόμενο με κοσμικές συνέπειες.
Ο Αδάμ και η Εύα, μετά τη διάπραξη του αμαρτήματος της ανυπακοής υπέστησαν εντροπή-εντροπία δηλαδή φθορά-θάνατο.
Το υπερτιμημένο Εγώ, αναγκάζεται να περισταλεί.
Η υπερηφάνεια και η αλαζονεία εντρέπονται, περιστέλλονται, συμμαζεύονται επί τα εντός.
Η γ ύ μ ν ι α δεν είναι σωματική, είναι ψυχική. Πρόκειται για απώλεια ψυχικής ενέργειας εντροπία.
Προσέξατε όταν κάποιος χάνει ψυχική ενέργεια, πως μαζεύεται, κουλουριάζεται κρυώνει, τρέμει Μπορεί το περιβάλλον να είναι ζεστό αλλά εκείνος κρυώνει.
Οι πρωτόπλαστοι ήσαν μεν υλικοί, αλλά χωρίς σαρκικό σώμα μας λεει ο αγιος Γρηγοριος ο Θεολογος .
Σαρκα-χιτωνα απέκτησαν κατά την έξωσή τους από τον Παράδεισο, όταν ο Θεός εποίησεν χιτώνας δερματίνους και ενέδυσεν αυτούς Γεν. Γ’, 21, προφανως για να τους προφυλάξει, από την έντονη εντροπία της ψυχής αποτέλεσμα της πράξεως της παρακοής, κάτω πλέον από τις συνθήκες του βίου.
Διότι οι άνθρωποι προ της πτώσεως, ήσαν μεν ζώσες υπάρξεις, αλλά όχι έμβιες, όπως γνωρίζουμε τον βίο.
Και για να γίνει πιο κατανοητό:
Ο ¨τελειωμένος¨ άνθρωπος, ο νεκρος , μετά τον θάνατο του, δεν έχει βίο , αλλά οπωσδήποτε έχει Ζωή .
Μ άλλα λόγια, ο Βίος αποτελεί μία μικρή παρένθεση της Ζωής. Την εντροπία της ψυχής την κατανοουμε καλύτερα συσχετίζοντάς την με την εντροπία του σώματος η οποία μας αναγκάζει στην τροποποίηση της ενδυμασίας μας κατά τις διάφορες εποχές του έτους , ψυχολογικά βέβαια ντυνόμαστε για να μην (ε) ντρεπόμαστε.
Η ζωή ταυτίζεται με την κίνηση και η κίνηση με τη ζωή ενώ ο θάνατος με την ακινησία.
Στην ιατρική δεοντολογια, χρησιμοποιούμε τον όρο ζωτικά σημεία, τα οποία αν προσέξουμε καλύτερα, διαπιστώνουμε ότι το καθένα τους είναι αποτέλεσμα κίνησης.
α) Ο σφυγμός σημαίνει κυρίως την συστολο-διαστολική κίνηση της καρδιάς και των αρτηριών.
β) Το θάμπωμα του καθρέφτη τον οποίο τοποθετούμε μπροστά στη μύτη και το στόμα, σημαίνει την κίνηση των πνευμόνων, οι οποίοι εξωθούν τον υγρό-ζεστό αέρα.
γ) Τέλος το αντανακλαστικό της κόρης του ματιού στο φώς αποκαλύπτει την συσπάση των μυων της.
Α ν θ ρ ω π ί α
Το λήμμα ά ν θ ρ ω π ο ς προέρχεται από το ανήρ + ώψ δηλαδή αυτός που έχει όψη ανδρός, αλλα και από το
άνω + θρώσκω αναθρώσκω ή με τη φράση άνω θρώσκειν ορμώ προς τα πάνω Δηλαδή:
αν (ω)-τρωπ (α) ος = αν-τρωπ-ος = άνθρωπος.
Άνθρωπος λοιπόν αυτός που επιστρέφει στα άνω απ’ όπου εξέπεσε νοσταλγει παντα τη χαμένη πατρίδα κι η εντροπία του, ως συνέπεια της παρακοής του τον υποχρεώνει πλέον να ζεί εμπαθώς έρμαιο της ενστικτώδους φύσεως του όχι καθ’ ομοίωσιν του Δημιουργού του.
Μοναδική διέξοδος η δύναμη της νοσταλγίας του, η ανω-τρωπία-ανθρωπία, η οποία παλεύοντας με τη δύναμη της εντροπίας στη διαδικασία της επιγνώσεως , τον οδηγεί στην διαβίωση την κατάκτηση των αρετών με κορωνίδα την Αγάπη
Χαιρετε.
true love 