Η αδρεναλίνη, η κορτιζόλη και η ινσουλίνη παίζουν σημαντικό ρόλο στα ψυχοσωματικά προβλήματα. Η δράση των ορμονών είναι περίπλοκη και όταν κάποια είναι αυξημένη αναστέλλει τη σύνθεση κάποιας άλλης.
Σχετικά με τις ψυχοσωματικές παθήσεις αυτές ειναι που μπερδεύουν τους γιατρούς, με τα συμπτώματά τους, που μιμούνται συμπτώματα άλλων ασθενειών.
Ασθενείς με νεύρωση είναι υποχόνδριοι πλένουν συνεχώς τα χέρια τους, κάνουν όλα τα εμβόλια λαμβάνουν με το παραμικρό φάρμακα και είναι οι καλύτεροι πελάτες γιατρών και νοσοκομείων
Το κακο είναι πως δεν έχουν οι γιατροί τις κατάλληλες γνώσεις ψ υ χ ο-σωματικής ιατρικής. Εξ αλλου έχει περάσει ανεπιστρεπτι, ο καιρός του οικογενειακού ιατρού – φίλου.
Οι ο δ ο ί του στρες είναι πολλές και εμπλέκουν πολλές περιοχές του εγκεφάλου.Όταν υπάρχει μια πραγματική ή φανταστική απειλή ,ενεργοποιούνται τα αισθητήρια και τα ανώτερα κέντρα στον εγκεφαλικό φλοιό, ο οποιος στέλνει μήνυμα στη αμυγδαλή που είναι ο κύριος διαμεσολαβητής της ανταπόκρισης στο στρες. Η αμυγδαλή εκκρίνει την ορμόνη CRH που διεγείρει το ¨στέλεχος¨.
Το στέλεχος, με τη σειρά του, ενεργοποιεί το συμπαθητικό νευρικό σύστημα και ως ανταπόκριση τα επινεφριδα παράγουν επινεφρίνη αδρεναλίνη, αυξάνουν τη γλυκόζη στο αίμα και τη γλυκογονό λυση στο ήπαρ και απελευθερωνουν γλυκο-κορτικοειδη από τoν φλοιό των επινεφριδίων .
Τα γλυκοκορτικοειδή είναι αυτά που παχαίνουν το άτομο με το σύνδρομο ή νόσο C u s h i n g που έχει υπερπαραγωγή κορτιζόλης, από αδένωμα ή καρκίνωμα του φλοιού των επινεφριδίων.Τα γλυκοκορτικοειδή έχουν αντιφλεγμονώδη δράση, εξ’ ου και η χρήση κορτιζόνης σε φλεγμονές ή άσθμα.Η αδρεναλίνη και τα γλυκοκορτικοειδή δρουν στους μυς,την καρδιά και τους πνεύμονες, ετοιμάζοντας τον οργανισμό για πόλεμο ή φυγη. Στο χρόνιο στρες, τα γλυκοκορτικοειδή επάγουν τη απελευθέρωση νοραδρεναλίνης και την εντευθεν παραγωγή περισσότερης CRH και σε συνεχή ανατροφοδότηση των οδών του στρες.
Οι κατεχολαμίνες αδρεναλίνη και νοραδρεναλίνη και τα γλυκο κορτικοειδή σε χρόνια αυξημένες τιμές προκαλούν αύξηση της αρτηριακής πίεσης ταχυκαρδία και αρρυθμίες , υπεργλυκαιμία παχυσαρκία.
Το παρατεταμένο στρες εξαντλεί τα επίπεδα της ντοπαμίνης που συμμετέχει στην οδό που επάγει ευχαρίστηση, Παράλληλα, το όργανο μνήμης, ο ιππόκαμπος που τα τελευταία χρόνια βρέθηκε ότι έχει νευρικά κύτταρα που αναπτύσσονται σε αντίθεση με το δόγμα ότι τα νευρικά κύτταρα δεν πολλαπλασιάζονται, συρρικνώνεται.
Το στρες προκαλεί κυτταρικό θάνατο στον ιππόκαμπο και η περιοχή είναι 10 – 20% συρρικνωμένη σε αγχωτικά και καταθλιπτικά άτομα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα μνήμης
Παράλληλα, το παρατεταμένο στρες οδηγεί σε εξάντληση της σεροτονίνης, οδηγώντας σε μειωμένη έκκρισή της από τον πυρήνα της ¨ραφής¨ στον εγκέφαλο ο οποίος επικοινωνεί με τον υπομέλανα τόπο και τον φλοιό.
Αυτή η α ν ε π ά ρ κ ε ι α της σεροτονίνης σχετίζεται με την κατάθλιψη .Αντιμετωπίζεται με τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά ή τους SSRIs τους εκλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης Prozac ή Ladose ή η παροξετίνη Seroxat.
Επιπρόσθετα, υπάρχει και ο εγκεφαλικός νευροτροφικός παράγοντας (BDNF) που παίζει ρόλο στην δημιουργία νέων νευρικών κυττάρων.
Ελέγχοντας την ουσία αυτή στον εγκέφαλο μπορεί να αντισταθμιστούν οι επιβλαβείς δράσεις των γλυκοκορτικοειδών στην νευρο γέννεση που λαμβάνει χώρα στον ιππόκαμπο και να προληφθεί η συρρίκνωση του ιπποκάμπου και, η επακόλουθη διαταραχή της μνήμης και της μάθησης ,που παρατηρείται στο χρόνιο στρες και την κατάθλιψη.
Το συμπέρασμα, πάντως , είναι πως το νευρικό σύστημα και άρα το άγχος αλληλεπιδρά με το ενδοκρινικό και με το ανοσο σύστημα.
Ολοι θα πεθάνουμε Υστερα απο 50,60 70, 90, 100 χρόνια.Και σιγουρα μετά τον θάνατο, υπάρχει συνειδητότητα. Χαιρετε.
true love 