Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ..ΑΠΟΤΟΚΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ..

 

copyright   http://kosmaser.wordpress.com/

Οι αφορμές για να νιώσει κανείς δυστυχισμένος στη διάρκεια της ζωής του είναι πάρα πολλές. Ο,τι υπάρχει και μας χαρακτηριζει, συνεχως μεταβαλλεται.  Η προσκόλληση σε οτιδήποτε αποτελεί μια εν δυνάμει πηγή πόνου και δυστυχίας. Ομως όλοι είμαστε προσκολλημένοι στη μορφή μας, και αγχωνόμαστε στην ιδέα ότι κάποια μέρα θα πεθάνουμε.

Η πραγματική μας φύση,  είναι ένα σύστημα εξέλιξης αλλαγής και μετεξελιξης. Η αλλαγή δεν είναι κάτι έξω από εμάς .  Κι εδώ μπαίνει η Εκκλησια Πάμε στην ενορία μας, και μιλαμε με τον Εφημέριο.  Δεν χρειαζεται να τον γνωρίζουμε.Του μιλάμε για μας, κι εκείνος μας λέει ο,τι η Εκκλησια πιστευει για την οικογενεια.Αποκτούμε σχέση με τις Λειτουργίες  της Εκκλησίας μας, τους ανθρώπους που συμπροσεύχονται τις Κυριακές, κι ετσι ανοιγόμαστε στον άλλον και παύουμε να έχουμε άποψη για όλα.Στην Εκκλησια δεν πηγαινουμε για να γίνουμε, ή γιατι θέλουμε να είμαστε ,καλοί άνθρωποι.

Στην Εκκλησια πηγαίνουμε γιατι δεν θελουμε να πεθάνουμε σαν  ζώα , μια κι η Εκκλησία με τη Θεία Ευχαριστία, μας χαρίζει την αιώνια  αλλά και την παρούσα  Ζωή.

Το ευκολότερο πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς είναι να έχει άποψη για όλα. Είτε είναι σχετικός με ένα θέμα, είτε όχι, μπορεί να εκφράζει αυτό που αισθάνεται ,αν κάτι τον ευχαριστεί, αν τον δυσαρεστεί, αν του αρέσει, αν συμφωνεί αν διαφωνεί Το δυσκολότερο πράγμα είναι να αποδέχεται  τις καταστάσεις και τους ανθρώπους όπως είναι.  Χωρίς να κρίνει, χωρίς να χαρακτηρίζει και χωρίς να αντιστέκεται, απλά να παρατηρεί ό,τι συμβαίνει.Στη μια πλευρά της κριτικής υπάρχει η ψευδαίσθηση της ανωτερότητας. Αυτός που κρίνει αισθάνεται ανώτερος , καλύτερος, σωστός και ότι έχει δίκαιο. 

Στην άλλη πλευρά υπάρχει η χειρότερη μορφή που μπορεί να αποκτήσει η συνήθεια της κριτικής.Όποιος κρίνει τους άλλους πιστεύει ότι και οι άλλοι τον κρίνουν.Όσοι κρίνουν λοιπόν, το κάνουν από ανασφάλεια επειδή έχουν υποστεί και οι ίδιοι κριτική που τους πλήγωσε. Αν το έχουμε αυτό υπόψη μας, την επόμενη φορά που κάποιος μας κρίνει, δεν θα προσωποποιήσουμε την κριτική του,  αλλά θα τον κατανοήσουμε  και θα ακούσουμε αυτό που πραγματικά μας λέει. Νιώθω ανεπαρκής, σε παρακαλώ δείξε κατανόηση Προσδοκώ σημαίνει περιμένω ένα αποτέλεσμα σύμφωνα με μια επιθυμία μου και όχι σύμφωνα με αυτό που συμβαίνει ή που πρόκειται να συμβεί.Οι προσδοκίες είναι μία από τις κύριες αιτίες θυμού. Θυμώνουμε, όταν περιμένουμε να γίνει κάτι με έναν συγκεκριμένο τρόπο και δεν γίνεται, ή όταν κάποιος κάνει κάτι γιατί θα περιμέναμε να μην το κάνει συνηθισμενοι καυγάδες μεταξύ, κατα τα άλλα αγαπημενων, χριστιανικών, πιστών ζευγαριών. Θυμώνουμε για καταστάσεις που δεν είναι στον έλεγχό μας και  οι προσδοκίες μας είναι υπερβολικές .

Η συναισθηματική αντίδρασή μας στα γεγονότα δεν αλλάζει τίποτα ως προς την εξέλιξη αυτων των γεγονότων. Αν το καταλάβουμε , θα γλυτώσουμε απο κόπους δάκρυα, αλλά και, δυστυχώς, θανατηφόρες αρρώστιες.

Θυμηθείτε: εμείς αποκλειστικά είμαστε υπαίτιοι για όλες τις αρρώστιες μας..

Χαίρετε